Sinds 2015 bestaat De Wet langdurige zorg (Wlz). Het is een wet die de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) opvolgt. De Wlz regelt de 24-uurszorg die iemand nodig heeft. Echter kun je ook al een Wlz indictie aanvragen wanneer je 12-uurzorg of meer nodig hebt.
Deze wet valt onder de verantwoording van de overheid, maar de zorgverzekeraars moeten de wet uitvoeren. Zorgverzekeraars besteden deze uitvoering uit aan zorgkantoren. Voor het verkrijgen van de zorg, moet u een aanvraag indienen en heeft u een indicatiebesluit van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) nodig.
In dit artikel gaan we dieper in op de Wet langdurige zorg (Wlz). De volgende thema's komen aan bod.
De Wet langdurige zorg is voor mensen die continue zorg nodig hebben. Bijvoorbeeld mensen met een ernstige geestelijke of lichamelijke beperking. Maar ook kwetsbare ouderen en chronisch zieken. Wanneer u dus vanwege een beperking, een aandoening, een verstandelijke, een lichamelijke of een zintuiglijke handicap 24 uur toezicht op zorg nodig heeft, heeft u recht op zorg op de grond van de Wlz.
Langdurige zorg betekent dat u of iemand anders in uw huis voor een lange periode intensieve zorg nodig heeft. Deze zorg kan in verschillende omgevingen plaatsvinden, zoals in een instelling als een verpleegtehuis of gehandicapteninstelling, bij u thuis of in een kleinschalige woonvorm. Vanuit de Wlz regelt het zorgkantoor alles wat u nodig heeft, namelijk:
Over het algemeen ontvangt u 24-uurszorg in een verpleeghuis. Als u het liefst thuis wil blijven wonen, kan dit mits de kosten hiervoor niet hoger zijn dan wanneer u in een verpleeghuis woont. Daarnaast moet de zorg thuis ook haalbaar, verantwoord en doelmatig zijn. Het zorgkantoor bepaalt of u de zorg thuis krijgt of niet.
Om zorg aan te vragen via de Wlz, moet u eerst uw zorgvragen bespreken. Dit doet u met uw huisarts, wijkverpleegkundige of een cliëntondersteuner. Via de gemeente vraagt u cliëntondersteuning aan. Maar ook het regionale zorgkantoor in uw buurt kan u helpen met uw zorgvragen. Vervolgens moet u een aanvraag indienen bij het CIZ. Het CIZ maakt namelijk een indicatiebesluit waarin staat welke zorg u nodig heeft. Deze organisatie levert zelf geen zorg, maar kijkt alleen of u in aanmerking komt voor zorg uit de Wlz en welke zorg dan nodig is.
Als het CIZ vindt dat u de zorg nodig heeft, nemen ze contact met het zorgkantoor in uw regio op. Het zorgkantoor neemt vervolgens weer contact met u op, om met u uw zorgwensen te bespreken. Hierbij kijken ze hoe u wil wonen en of u de zorg die u nodig heeft thuis kunt krijgen. Wanneer u bij de aanvraag heeft ingevuld dat u de zorg zelf wil inkopen met het persoonsgebonden budget, vertelt het zorgkantoor u hier ook meer over.
De Wet langdurige zorg financiert de zorg die u nodig heeft. Als inwoner van Nederland bent u automatisch al verzekerd voor de Wlz. Dit verloopt namelijk via de zorgverzekeringspremie. Voor iedereen die ouder is dan 18 jaar geldt er ook een Wet langdurige zorg eigen bijdrage. Hoe hoog de eigen bijdrage is, hangt af of u thuis blijft wonen of dat u in een zorginstelling woont. Wanneer u thuis blijft wonen, betaalt u een lage eigen bijdrage. U heeft namelijk nog de kosten van uw eigen huis.
Voor de eigen bijdrage voor zorg in een zorginstelling is er een andere regeling. U betaalt meestal de eerste vier maanden een lage eigen bijdrage. Na deze vier maanden hangt de hoogte van de eigen bijdrage af van uw persoonlijke omstandigheden. Hierbij berekent het Centraal Administratie Kantoor (CAK) de hoogte van de eigen bijdrage op basis van uw inkomen, leeftijd, vermogen en gezinssamenstelling. Wil u nu berekenen hoe hoog de eigen bijdrage is? De hoogte van de eigen bijdrage berekent u zelf via de website van het CAK.
Voor iedereen die gebruik maakt van de Wlz moet er een zorgplan zijn. Dit zorgplan maakt u samen met uw zorgaanbieder. Dit kan met het verpleeghuis of uw thuiszorgorganisatie. Tijdens het gesprek met uw zorgaanbieder bespreekt u uw behoefte, wensen, beperkingen en mogelijkheden. Samen maakt u afspraken en deze afspraken legt de zorgaanbieder vast in het zorgplan. Dit zijn afspraken over de begeleiding, verpleging, dagbesteding en ook de hulp van een mantelzorger . Het zorgplan moet uiterlijk zes weken nadat de zorg is gestart, opgesteld zijn. Minimaal één keer per jaar bespreekt uw zorgaanbieder het zorgplan met u.